.jpg)
2019 begon goed voor mij, want op de allereerste dag van het jaar stapte ik in het vliegtuig naar Inverness. Op weg om mijn vrienden weer te zien, na lange tijd. Nadat ik in April 2017 was teruggekeerd met Special Assistance van KLM vanwege mijn been, had ik ze niet meer gezien.
It was very eerie to be travelling along a normally busy motorway which was completely empty, except for us. 9 am on New Year's morning.
An empty motorway looks really bizarre.
Het was een beetje spooky om op nieuwjaarsmorgen om 9 uur over de A15 te rijden. Er was NIEMAND, behalve wij natuurlijk.
Echt bizar zo'n lege snelweg.
For breakfast at the airport I sampled the apple crumble, to get in the mood...
Als ontbijt proefde ik op het vliegveld de apple crumble, om alvast in de stemming te komen...
Soon it was time to go to the gate...
Al snel was het tijd om naar de gate te gaan...
.... and once airborne, I enjoy taking photographs of the cloudscapes. It was so beautiful to see those mountains between the clouds.
.... en eenmaal in de lucht vind ik het leuk om wolkenluchten te fotograferen. Ik vond het zo mooi hoe de bergen tussen de wolken door zichtbaar waren.
After a short flight of 1 hour and 15 minutes (we must have had a tail wind), we landed at Inverness Airport, in the Highlands...
Na een korte vlucht van 1 uur en een kwartier (we hadden blijkbaar wind mee), landden we op Inverness vliegveld, in de Hooglanden...
.... where I was soon sampling the carrot cake at the airport cafe. It was so very lovely to see my friend again.
.... waar ik al snel aan de worteltaart zat in het restaurant op het vliegveld. Het was zo heerlijk om mijn vriendin weer te zien.
Over coffees, teas, and cakes, I told my friend about an interesting old church building and cemetery I had seen from the air. It is very difficult to estimate distance from a plane, because you pass over things so quickly, but I had remembered that this cemetery was situated near the Castle Stuart golf links, which is not far from the airport.
Onder het genot van koffie, thee en taartjes, vertelde ik haar over een interessant oud kerkgebouw met een kerkhof dat ik vanuit de lucht had gezien. Het is erg moeilijk om eenmaal op de grond te schatten hoe ver het is, omdat je zo snel over dingen heen vliegt in een vliegtuig, maar ik herinnerde me dat ik had gezien dat het naast de golfbaan van Castle Stuart lag, en dat is niet ver van het vliegveld.
My friend was very willing to go on a little expedition (as we like to call it) and we managed to find the church without too much driving around.
Mijn vriendin is altijd in voor een avontuur, en we vonden de kerk zonder al te veel heen en weer rijden.
As I had thought, it is a very interesting place for a future photo session. Both the graves and the building are very interesting.
Zoals ik al dacht is het daar heel interessant voor een toekomstige foto sessie. Zowel de grafstenen als het gebouw zijn erg interessant.
The graves have very unusual ornaments that I hadn't seen before.
De grafstenen hebben bijzondere versierselen die ik niet eerder had gezien.
The next morning I woke to this view from 'my' bedroom window. So familiar yet always so special.
De volgende morgen werd ik wakker bij dit uitzicht vanuit 'mijn' slaapkamerraam. Zo vertrouwd en toch altijd zo bijzonder.
Het uitzicht recht naar de overkant is naar het eiland Scalpay. Het verveelt me nooit.
Whilst I was preparing for going away, I didn't have time to prepare a project to work on, so I packed a big cake of yarn and a few crochet hooks in my suitcase.
I didn't bring my painting materials this time, because it was a shortish visit and I will be going back at the end of March.
Toen ik de voorbereidingen trof voor mijn vertrek naar Schotland, had ik geen tijd om een project voor te bereiden om mee te nemen, dus pakte ik een 'taartje' wol in en een paar haaknaalden.
Ik nam mijn schilderspullen niet mee, omdat het een redelijk kort bezoek was en ik ga eind maart weer terug.
I never got around to doing any crochet, as my friend had bought a motorhome, which was ideal for us.
Ik ben niet aan haken toegekomen, want mijn vriendin had een kleine camper gekocht, die ideaal voor ons is.
The motor home is ideal for being out and about in, with my friend and 1-year old labrador Marcus and to have a cuppa and/or a rest in between shorter sessions. If one of us doesn't feel like doing anything, we can just have a rest, a read, a cuppa. There is even a toilet on board. Perfect.
Door een aantal chronische ziekten waar ik last van heb, is het moeilijk om lange fotografie-sessies te houden. De camper is ideaal om onderweg te zijn met mijn vriendin en de 1 jaar oude labrador Marcus. Om lekker een bakkie te nemen of te rusten tussen kortere sessies door. Als een van ons geen zin of puf heeft iets te doen, kunnen we rusten, lezen, een kop koffie nemen. Er is zelfs een wc aan boord. Perfect gewoon.
You may have spotted the blue fabric. My friend told me she would like the cushions to be covered with this fabric. I offered to do it for her, to make cushion covers, if she had a sewing machine.
Je zult misschien de blauwe stof al gezien hebben. Mijn vriendin vertelde me dat ze graag de kussens in de camper wilde overtrekken met deze stof. Ik bood aan het voor haar te doen, als zij een naaimachine kon regelen.
Upon seeing hers (just kidding, but it *does* sew, apparently)....
Nadat ik de hare had gezien (grapje, het ding naait echt, volgens zeggen)...
.... I asked her could we borrow a sewing machine from somewhere on the island ....
.... vroeg ik haar of we ergens op het eiland een naaimachine konden lenen...
... we could. It was the first time I had ever used a Bernina and I was pleasantly surprised.
... en dat lukte. Het was de eerste keer dat ik een Bernina had gebruikt en ik was aangenaam verrast.
.... na een hoop meten en knippen en naaien later, hadden we de belangrijkste kussens voorzien van een afneembare hoes, en ik hield een lastig klusje over, een rugsteun die niet uit de camper wilde komen.
This was the (almost) end result for that little area
Dit was (bijna) het eindresultaat van dat hoekje
It felt good to spend part of the time together doing something useful, to pay back my friends for their hospitality.
Het voelde goed om een deel van de tijd nuttig te besteden en iets terug te doen voor mijn gastvrije vrienden.
Soon it was time to go back home.... but the farewell was made easier by the fact that I will be seeing my friends again at the end of March, for a longer stay this time.
Het was al snel tijd om weer naar huis te gaan.... maar het afscheid was minder moeilijk omdat ik mijn vrienden eind maart weer zie, voor wat langere tijd.
Meer wolkenluchten van de terugweg. Twee vormen van transport die elkaar ontmoetten boven de Noordzee.
Land in zicht. De Nederlandse kust, vermoedelijk bij Noordwijk.
Till next time with some progress on my crochet project (still the second Mandala Madness for my SIL), and a wintry episode in our part of the world. And possibly the start of a new project ;)
Tot de volgende keer met de voortgang van mijn haakproject (nog steeds de tweede Mandala Madness voor mijn schoonzus). En misschien wel het begin van een nieuw project ;)
I will be linking to Esther's WOW, even though there is not really a WOW in this blog post.
Ik ga dit blogje linken aan Esther's WOW, ook al is er niet echt een WOW te bespeuren in dit blogje.
No comments:
Post a Comment