Sunrise & Sunset

We had both today, a beautiful sunrise at just after 7 am, and a stunning sunset around 6 pm.
We hadden beide vandaag, een mooie zonsopgang om even over zevenen, en een prachtige zonsondergang rond 6 uur vanavond. 

View from our bedroom window / Uitzicht uit onze slaapkamer

This is the view that greeted me when I walked from our rabbits' enclosures past the green house to our orchard, suspecting there might be a beautiful sunset going on. The front of our home is east-facing, and that is also where our sitting room is situated, so we cannot see very well what happens at the back at sunset.
Dit was het uitzicht toen ik van de konijnenhokken langs de kas naar de bongerd liep, vermoedend dat er wel eens een mooie zonsondergang aan de gang zou zijn. De voorkant van ons huis is gericht op het oosten en daar is ook onze woonkamer, dus we kunnen vanuit ons huis niet goed zien wat er achter gebeurt tijdens de zonsondergang.

Until next time, with some stitchy news.
Tot de volgende keer, met handwerknieuws.

Mandala Madness II finished at last

When I had nearly completed my own Mandala Madness back in 2017, my sister-in-law loved it so much that I offered to make her one too.
Toen ik in 2017 bijna mijn eigen Mandala Madness af had, vond mijn schoonzus hem zo mooi dat ik aanbood er ook een voor haar te maken. 

She chose the colours and I started work on it.
Zij koos de kleuren en ik ging aan het werk. 

This was the beginning of August 2017, two weeks before my Mum passed away.
Dit was begin augustus 1017, twee weken voor mijn moeder overleed. 

August 8th, 2017

This was the second start. In the first one, the pink petals were too pink for my SIL's liking.
Dit was de tweede poging. In de eerste waren de roze blaadjes te roze voor mijn schoonzus. 

Since then, progress has been hampered somewhat by lack of concentration (Mandala Madness is called that for a reason, it involves a LOT of counting) due to my Mum's passing, an a vitamin B12 deficiency which I turned out to have had for quite a while, and which since then is being treated with B12 injections. 
Vanaf dat moment werd de voortgang vertraagd door concentratieproblemen (Mandala Madness heet niet voor niets zo, er komt veel tellen aan te pas) door het overlijden van mijn moeder en ik bleek ook al lang een vitamine B12-tekort te hebben dat sindsdien door injecties wordt aangevuld. 

I picked it back up last October and made good progress and showed it to my SIL beginning of November, who loved it.
Afgelopen oktober pakte ik hem weer op en maakte goede voortgang en liet hem begin november aan mijn schoonzus zien. Ze vond hem prachtig. 

Beginning of February she received some devastating health news and I decided to get my skates on and finish her blanket for her. She wanted to use it as a snuggle blanket on the settee, so I added corners and 15 borders and a finishing round of crab stitches to give it a bit of stability. 
Begin februari kreeg ze heel slecht nieuws over haar gezondheid en ik besloot de turbo aan te zetten en haar deken zo snel mogelijk af te maken. Ze wilde hem graag vierkant hebben om hem echt als 'deken op de bank' te kunnen gebruiken, dus ik haakte er hoeken en 15 randen, en een afsluitend randje omgekeerde vasten, aan om hem wat stevigheid te geven. 

I finished it last Tuesday evening, 19th February 2019.
Afgelopen dinsdag 19 februari 2019 was hij klaar.

 It passed Kruimel's inspection.......
Hij overleefde Kruimel's inspectie....

..... and some rigorous testing by Beertje.
.... en een grondig onderzoek van Beertje.


I washed and blocked it on Wednesday. It is so huge that the only place I could let it dry and block, was our bed which measures 2 x 2 metres, with a clean sheet underneath it. It took a whole box of pins to pin it down in the right shape.
Woensdag waste en blockte ik hem. Hij is zo groot dat de enige plek waar ik hem kon laten drogen en blocken ons bed was, van 2 bij 2 meter, met een schoon laken eronder en een heel doosje kopspelden om hem in model vast te spelden.

 

I left it to dry for a few hours whilst I went to visit my father, and then proceeded to blow-dry it using a hair dryer. This worked perfectly.
Ik liet hem een paar uur drogen terwijl ik een bezoekje ging brengen aan mijn vader, en daarna föhnde ik hem droog. Dat werkte perfect!

Here it is ready to be taken to her by my other half, on his way to the airport. My SIL lives close to the airport.
Hier staat hij klaar om meegenomen te worden door mijn wederhelft, op weg naar het vliegveld. Mijn schoonzus woont daar vlakbij. 

That same evening I received a message from my SIL, who was already snuggled under her new blanket. And she loves it.
Diezelfde avond kreeg ik een berichtje van mijn schoonzus, die al lekker knus onder haar deken lag. Ze vindt hem prachtig.

Mandala Madness was designed by Helen Shrimpton of Crystals and Crochet. Thank you, Helen, for the beautiful pattern, and Ineke Mooijenkind for the pattern for the corners and borders.
Mandala Madness werd ontworpen door Helen Shrimpton van Crystals and Crochet. Bedankt Helen voor het mooie patroon en Ineke Mooijenkind voor het patroon van de hoeken en randen.

Comment moderation from now on

Unfortunately I have been obliged to change my comments settings to 'moderated' due to a huge amount of SPAM. I hope you will still be willing to leave a comment.

Helaas ben ik genoodzaakt de berichtjes die jullie achterlaten op 'moderated' te zetten, vanwege een grote hoeveelheid SPAM. Ik hoop dat jullie ondanks dat nog steeds berichtjes willen achterlaten.

Our dear Kruimel was in a very relaxed mood this afternoon. It is a hard life being a cat in our household.
Onze lieve Kruimel was vanmiddag in een erg ontspannen bui. Het valt niet mee om kat te zijn in ons huishouden.

"Sarah Morrell", at last

For a very long time, I have been wanting to start the "Sarah Morrell" pattern by Di Ford. It was actually still packed away, because we are still in the process of renovating our countryside home, that we bought three years ago. Thankfully I had marked the boxes with the most important items in my stash boxes, so "Sarah" was easy to find ;)

Ik verheug me er al heel lang op om te beginnen aan de "Sarah Morrell" quilt van Di Ford. Het patroon zat zelfs nog ingepakt, want we zijn nog steeds bezig met het opknappen van ons nieuwe oude huis op het platteland, dat we drie jaar geleden kochten. Gelukkig had ik de belangrijkste dingen duidelijk op de dozen geschreven, zodat het niet moeilijk was "Sarah" te vinden ;)  

Having bought the pattern from Australia 1st of May 2011, it was about time I started it. It is the hand-written pattern, which makes it even more special for me.
Ik had het patroon al op 1 mei 2011 besteld uit Australië, dus het werd wel een keer tijd dat ik zou beginnen. Het is het hand-geschreven patroon van Di, wat het voor mij extra speciaal maakt. 

I first saw Di Ford's quilts at Veldhoven in May 2013, among which her beautiful rendition of the Sarah Morrell quilt. And I had a brief encounter with this very kind designer. She took her time to answer my question about how she chooses her colours.
Ik zag Di's quilts voor het eerst in Veldhoven in mei 2013, waaronder haar prachtige uitvoering van de Sarah Morrell quilt. En ik onmoette deze lieve ontwerpster daar ook. Ze nam alle tijd om mijn vraag te beantwoorden. Die ging over hoe ze haar kleuren kiest.

A photo I took of Di's Sarah Morrell quilt at Veldhoven in 2013

Before I left for Scotland I had a few bits and pieces prepared and kept safe in a jiffy bag for each block, but only properly started when I came back. I was too busy preparing for going away.
Voor ik haar Schotland ging, had ik al wat dingetjes voorbereid en per blok in zakjes gestopt, maar ik begon pas echt toen ik terug was. Voor die tijd had ik het te druk met de voorbereidingen voor mijn vertrek. 

Sarah is a very interesting project to work on, because it combines applique and broderie perse with piecing. And all my special fabrics and toiles can be used. It is so much fun to dig out all the special fabrics that I have cherished but not yet used so far.
Sarah is een erg interessant project om aan te werken, omdat het applique en broderie perse combineert met patchwork. Al mijn speciale stoffen en toiles mogen erin. Het is zo leuk om de mooiste stoffen op te zoeken die ik al zo lang bewaar voor een speciaal project. 

The ones I kept specially for "Sarah" I had tucked in with the pattern.
De stoffen die ik speciaal bewaarde voor "Sarah", zaten opgeborgen bij het patroon. 

This is block 8 that I finished last night. Sorry for the creases, it needs ironing.
I had all but one of the squares cut and prepared in a jiffy bag, waiting for that perfect centre square, which arrived yesterday.
Dit is blok 8, dat ik gisteravond heb afgemaakt. Sorry voor de kreukels, het moet nog gestreken worden. 
Ik had alle vierkantjes klaar liggen in een zakje, maar ik wachtte nog op het perfecte vierkantje voor het midden, dat gisteren aankwam. 

"Sarah" block 8

I have been working on block 13 too, which combines a broderie perse centre with a pieced border.
Ik werk ook aan blok 13, dat broderie perse combineert met een patchwork rand. 

I found the perfect fabric to go with my broderie perse bouquet in my stash.
Ik vond het perfecte stofje voor bij het broderie perse boeketje in mijn stash.

This Windermere panel from Di's fabric line will be included in my Sarah as well. It is the exact size of the "Sarah" blocks.
Dit mooie panel uit de serie "Windermere" van Di Ford komt ook in mijn Sarah. Het heeft er precies de juiste afmeting voor.

Panel from the fabric line "Windermere"by Di Ford

And several broderie perse blocks are prepped but not yet appliqued.
Een aantal broderie perse blokken liggen ook voorbereid klaar maar zijn nog niet geappliqueerd. 

Lastly I would like to send very strong healing vibes and best wishes for a full recovery to Di Ford.
En als laatste wil ik graag Di het allerbeste wensen en de hoop uitspreken dat ze weer helemaal beter zal worden. 

On My Way Home

Most Sunday afternoons I pick my Dad up (he is alone since my Mum passed away) and take him home at the end of the afternoon. He loves spending Sunday afternoons with us, in spring and summer in our garden and in winter by our wood burner.

Meestal haal ik op zondagmiddag Pap op (hij is alleen sinds mijn moeder overleed) en breng hem ook weer naar huis. Hij vindt het heerlijk om de zondagmiddagen bij ons door te brengen, in het voorjaar en de zomer in onze tuin en in de winter bij onze houtkachel. 

Today, on my way home, I saw this beautiful sunset. I took a few quick snaps on my iPhone.

Vandaag maakte ik op weg naar huis deze kiekjes op mijn iPhone van deze prachtige zonsondergang.

Where has January gone? & Mandala Madness II

It is the 1st of February already. Where has January gone? I cannot believe it has been a month since I got on a plane to Inverness to go and see my friends.
Het is alweer 1 februari. Waar is januari gebleven? Ik kan niet geloven dat het alweer een maand geleden is dat ik in een vliegtuig naar Inverness stapte om mijn vrienden weer te zien. 


We woke up to more snow this morning. It looks beautiful but it is not great for driving in. We live in the countryside and our narrow lane with ditches on both sides is not looked after by the council.
Vanmorgen lag er weer verse sneeuw. Het staat heel mooi maar is niet geweldig om in te rijden als je in het buitengebied woont en de gemeente jouw laantje niet bijhoudt. 

Our driveway and home, facing towards the lane.
Onze oprit en huis, gefotografeerd richting laantje. 

Somewhere beneath that bracken is our big pond, and at the back our summer house with thatched roof which will be my painting studio once we get around to renovating it.
It reminds me so much of the tukuls in Ethiopia, where we used to live. 

Ergens onder die begroeiing en sneeuw zit onze grote vijver. Op de achtergrond ons tuinhuisje met rieten dak, dat mijn schilderatelier zal worden zodra we eraan toe zijn het te renoveren. 
Het doet me erg denken aan de toekoels in Ethiopië, waar wij vroeger gewoond hebben.

 

We have had more wintry episodes this year, and my followers will know that I like to blow bubbles when there are sub-zero temperatures. I had a ball two weeks ago when the temperatures plummeted and I got some fabulous results. I think I have our Christmas card sorted for this year.
We hebben al meer winterse dagen gehad dit jaar en mijn volgers weten dat ik graag bellen blaas als het vriest. Ik heb me zo vermaakt twee weken geleden toen de temperaturen zakten naar min 10 en ik geweldige resultaten kreeg. Onze kerstkaart voor dit jaar is al gemaakt. 

I just use children's bubble blowing kits. So much fun!
Ik gebruik bellenbaas voor kinderen. Zo leuk! 
 
Whilst I was blowing bubbles at the end of our driveway, early in the morning at minus 10C, by the roadside, with my camera on a tripod and, dressed in whatever would keep me warm (several layers of thermals and my pink thermal hat, covered by my turquoise thermal hoody), a minibus filled with labourers passed me very slowly (I didn't look). And not look afterwards, they passed again, even slower. I still didn't look, but kept blowing and I was killing myself laughing. What they must have thought. LOL
Terwijl ik aan het bellenblazen was, bij min 10 's morgens vroeg, aan het eind van onze oprit aan de weg, met mijn camera op statief en gekleed in wat me ook maar warm zou houden (een aantal lagen thermokleding en mijn roze thermo-mutsje met mijn turquoise thermo-hoody er overheen) reed er heel langzaam een busje met werklieden langs. Ik keek niet op en ging rustig verder met blazen. Even later reed hetzelfde busje weer langs, nog langzamer. Ik heb niet gekeken maar stond me inwendig te bescheuren. Wat zouden ze gedacht hebben? Proest. 














I'm still hooked by crochet, and I managed to complete my second Mandala Madness. The design is by Helen Shrimpton of Crystals and Crochet.
Ik ben nog steeds verslaafd aan haken en heb mijn tweede Mandala Madness af. Het ontwerp is van Helen Shrimpton van Cristals and Crochet. 

This one is for my SIL in her colours and she would like it squared. An extra pattern is available to do this. I have now finished the corners and I'm working on the second of 15 borders.
Deze is voor mijn schoonzus, in haar kleuren. Ze wil hem graag vierkant hebben. Hier bestaat een extra patroon voor. Ik heb de vier hoeken af en ben bezig met de tweede van 15 randen. 

One of the corners.
Eén van de hoeken.

Here are both my Mandala Madnesses. They are so much fun to make, that I may make a third at some point. Maybe this time in colour gradient yarn.
Mijn beide Mandala Madness'en. Ze zijn zo leuk om te maken. Ik sluit niet uit dat er nog een derde komt. Misschien deze keer in verloopgaren. 

But in the mean time I have started a new project, applique and piecing, which I will show you next time.
Maar in de tussentijd ben ik ook begonnen aan een nieuw applique- en patchwork-project, dat ik de volgende keer zal laten zien. 

Thank you for passing by. Please leave a message.
Bedankt dat je langskwam. Ik zou het leuk vinden als je een berichtje achterlaat.

A wonderful start of the New Year

2019 started very well for me, as I boarded a plane headed for Inverness on the very first day of the new year. On my way to see my friends, whom I hadn't seen for way too long after returning with an injury in April 2017.

2019 begon goed voor mij, want op de allereerste dag van het jaar stapte ik in het vliegtuig naar Inverness. Op weg om mijn vrienden weer te zien, na lange tijd. Nadat ik in April 2017 was teruggekeerd met Special Assistance van KLM vanwege mijn been, had ik ze niet meer gezien. 

It was very eerie to be travelling along a normally busy motorway which was completely empty, except for us. 9 am on New Year's morning.
An empty motorway looks really bizarre.
Het was een beetje spooky om op nieuwjaarsmorgen om 9 uur over de A15 te rijden. Er was NIEMAND, behalve wij natuurlijk. 
Echt bizar zo'n lege snelweg.

For breakfast at the airport I sampled the apple crumble, to get in the mood... 
Als ontbijt proefde ik op het vliegveld de apple crumble, om alvast in de stemming te komen...

Soon it was time to go to the gate...
Al snel was het tijd om naar de gate te gaan... 

.... and once airborne, I enjoy taking photographs of the cloudscapes. It was so beautiful to see those mountains between the clouds.
.... en eenmaal in de lucht vind ik het leuk om wolkenluchten te fotograferen. Ik vond het zo mooi hoe de bergen tussen de wolken door zichtbaar waren. 

After a short flight of 1 hour and 15 minutes (we must have had a tail wind), we landed at Inverness Airport, in the Highlands...
Na een korte vlucht van 1 uur en een kwartier (we hadden blijkbaar wind mee), landden we op Inverness vliegveld, in de Hooglanden...

.... where I was soon sampling the carrot cake at the airport cafe. It was so very lovely to see my friend again.
.... waar ik al snel aan de worteltaart zat in het restaurant op het vliegveld. Het was zo heerlijk om mijn vriendin weer te zien.

Over coffees, teas, and cakes, I told my friend about an interesting old church building and cemetery I had seen from the air. It is very difficult to estimate distance from a plane, because you pass over things so quickly, but I had remembered that this cemetery was situated near the Castle Stuart golf links, which is not far from the airport.
Onder het genot van koffie, thee en taartjes, vertelde ik haar over een interessant oud kerkgebouw met een kerkhof dat ik vanuit de lucht had gezien. Het is erg moeilijk om eenmaal op de grond te schatten hoe ver het is, omdat je zo snel over dingen heen vliegt in een vliegtuig, maar ik herinnerde me dat ik had gezien dat het naast de golfbaan van Castle Stuart lag, en dat is niet ver van het vliegveld. 



My friend was very willing to go on a little expedition (as we like to call it) and we managed to find the church without too much driving around.
Mijn vriendin is altijd in voor een avontuur, en we vonden de kerk zonder al te veel heen en weer rijden. 

As I had thought, it is a very interesting place for a future photo session. Both the graves and the building are very interesting.
Zoals ik al dacht is het daar heel interessant voor een toekomstige foto sessie. Zowel de grafstenen als het gebouw zijn erg interessant. 

The graves have very unusual ornaments that I hadn't seen before.
De grafstenen hebben bijzondere versierselen die ik niet eerder had gezien. 


The next morning I woke to this view from 'my' bedroom window. So familiar yet always so special. 
De volgende morgen werd ik wakker bij dit uitzicht vanuit 'mijn' slaapkamerraam. Zo vertrouwd en toch altijd zo bijzonder.

The view over the water is to the isle of Scalpay. It never bores me.
Het uitzicht recht naar de overkant is naar het eiland Scalpay. Het verveelt me nooit.

 

Whilst I was preparing for going away, I didn't have time to prepare a project to work on, so I packed a big cake of yarn and a few crochet hooks in my suitcase.
I didn't bring my painting materials this time, because it was a shortish visit and I will be going back at the end of March.
Toen ik de voorbereidingen trof voor mijn vertrek naar Schotland, had ik geen tijd om een project voor te bereiden om mee te nemen, dus pakte ik een 'taartje' wol in en een paar haaknaalden. 
Ik nam mijn schilderspullen niet mee, omdat het een redelijk kort bezoek was en ik ga eind maart weer terug.  


I never got around to doing any crochet, as my friend had bought a motorhome, which was ideal for us.
Ik ben niet aan haken toegekomen, want mijn vriendin had een kleine camper gekocht, die ideaal voor ons is.

Due to several chronic illnesses I suffer from, it is difficult for me to do long photo sessions.
The motor home is ideal for being out and about in, with my friend and 1-year old labrador Marcus and to have a cuppa and/or a rest in between shorter sessions. If one of us doesn't feel like doing anything, we can just have a rest, a read, a cuppa. There is even a toilet on board. Perfect.
Door een aantal chronische ziekten waar ik last van heb, is het moeilijk om lange fotografie-sessies te houden. De camper is ideaal om onderweg te zijn met mijn vriendin en de 1 jaar oude labrador Marcus. Om lekker een bakkie te nemen of te rusten tussen kortere sessies door. Als een van ons geen zin of puf heeft iets te doen, kunnen we rusten, lezen, een kop koffie nemen. Er is zelfs een wc aan boord. Perfect gewoon. 
 

You may have spotted the blue fabric. My friend told me she would like the cushions to be covered with this fabric. I offered to do it for her, to make cushion covers, if she had a sewing machine.
Je zult misschien de blauwe stof al gezien hebben. Mijn vriendin vertelde me dat ze graag de kussens in de camper wilde overtrekken met deze stof. Ik bood aan het voor haar te doen, als zij een naaimachine kon regelen. 



Upon seeing hers (just kidding, but it *does* sew, apparently)....
Nadat ik de hare had gezien (grapje, het ding naait echt, volgens zeggen)...

.... I asked her could we borrow a sewing machine from somewhere on the island ....
.... vroeg ik haar of we ergens op het eiland een naaimachine konden lenen...

... we could. It was the first time I had ever used a Bernina and I was pleasantly surprised.
... en dat lukte. Het was de eerste keer dat ik een Bernina had gebruikt en ik was aangenaam verrast. 

.... a lot of measuring and cutting and sewing later, we had all the important cushions covered, which left me with a bit of a challenge for the back rest which was fixed in the motor home and wouldn't come out
.... na een hoop meten en knippen en naaien later, hadden we de belangrijkste kussens voorzien van een afneembare hoes, en ik hield een lastig klusje over, een rugsteun die niet uit de camper wilde komen. 

This was the (almost) end result for that little area
Dit was (bijna) het eindresultaat van dat hoekje 

It felt good to spend part of the time together doing something useful, to pay back my friends for their hospitality.
Het voelde goed om een deel van de tijd nuttig te besteden en iets terug te doen voor mijn gastvrije vrienden. 
 
Soon it was time to go back home.... but the farewell was made easier by the fact that I will be seeing my friends again at the end of March, for a longer stay this time.
Het was al snel tijd om weer naar huis te gaan.... maar het afscheid was minder moeilijk omdat ik mijn vrienden eind maart weer zie, voor wat langere tijd. 

More cloudscapes on the way back. Two modes of transport meeting each other above the North Sea.
Meer wolkenluchten van de terugweg. Twee vormen van transport die elkaar ontmoetten boven de Noordzee.

Land Ahoy. The Dutch coast, probably Noordwijk.
Land in zicht. De Nederlandse kust, vermoedelijk bij Noordwijk. 


Till next time with some progress on my crochet project (still the second Mandala Madness for my SIL), and a wintry episode in our part of the world. And possibly the start of a new project ;)
Tot de volgende keer met de voortgang van mijn haakproject (nog steeds de tweede Mandala Madness voor mijn schoonzus). En misschien wel het begin van een nieuw project ;)  


I will be linking to Esther's WOW, even though there is not really a WOW in this blog post.
Ik ga dit blogje linken aan Esther's WOW, ook al is er niet echt een WOW te bespeuren in dit blogje.